A heart in the wind
Πρόσωπα και λόγια δικές μου στιγμές
στο θολό μυαλό μου εικόνες ρωγμές
στο στερνό τσιγάρο μου απόψε μιλάω ξανά
Μοιάζεις με την καύτρα του τόσο κι εσύ
μ’έκαψες για λίγο και τώρα σιωπή
άραγε πού δίνεις φιλιά που σε μένα χρωστάς...
πού γυρνάς
Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό
δεν μοιράζομαι
μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω θεό
σε χρειάζομαι
Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ’ αγαπώ
ούτε η μοναξιά
σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω
μα εσύ πουθενά...πουθενά...
Νύχτα φέρνει η νύχτα κι οι δρόμοι κλειστοί
στου καημού τα δίχτυα μπλεγμένη ζωή
φάρος μες στο πέλαγο είναι η δική σου μορφή
Θέλω να φωνάξω δεν βγαίνει η φωνή
μόνος του μου είπες κανένας δε ζει
άραγε σε ποια αγκαλιά τώρα πια με πουλάς
πού γυρνάς
Faces and words - these are my moments…
Cracked images pass through my clouded mind.
I speak to my last cigarette tonight.
You remind me its snuff:
You were burning for awhile and left here nothing but silence
I wonder who gets the kisses you owe me,
Where are you?
I feel so lonely; I do not have a ground beneath my feet
And we are not sharing the sky.
I am a heart in the wind, I'm looking for God
I need you
I feel so lonely, nobody tells me: “I love you “,
All I have is a solitude.
I am like a soul trying to find a body to go,
But you are nowhere ... nowhere ...
Night brings the night and the streets are closed
In the longing of my entangled life.
Your image is like a beacon in the sea,
I want to scream but the voice does not come.
You told me that no one lives alone…
I wonder in whose arms you are falling asleep
Where are you?
reniz1985 © 17.02.2011