Ah se eu pudesse
Ήμουνα παιδί... μικρό παιδί... σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί και σ’ αγάπησα... Μα η ζωή με πήγε μακριά πίσω από κάμπους και βουνά και νοστάλγησα... Το χαμόγελό σου... Το χαμόγελό σου... Τη γλυκιά σου τη μορφή Κάθε τι δικό σου... Αχ και να μπορούσα να σ’ αγγίξω για λίγο, να σε ξαναδώ... Αχ και να μπορούσα να πετάξω κοντά σου, να ρθω να σε βρω... Ήσουνα παιδί... Μικρό παιδί... Σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί και σε φίλησα... Πέρασα ποτάμια και βουνά Πήγα σε μέρη μακρινά κι αποθύμησα... Το χαμόγελό σου... Το χαμόγελό σου... Τη γλυκιά σου τη μορφή Κάθε τι δικό σου... Αχ και να μπορούσα να σ’ αγγίξω για λίγο, να σε ξαναδώ... Αχ και να μπορούσα να πετάξω κοντά σου, να ρθω να σε βρω...		Era um rapaz... um pequeno rapaz... como um broto recém nascido e te amei... Mas a vida me levou longe atrás dos campo e dos montes e nostalgia... O teu sorriso... o teu sorriso... A tua doce figura cada coisa sua Ah se eu pudesse te tocar por um pouco, a te rever... Ah se pudesse aproximar a eu vir te encontrar... Era um rapaz... um pequeno rapaz... como um broto recém nascido e te beijei... passei os rios e os montes andei em dias distantes e recordava... O teu sorriso... o teu sorriso... A tua doce figura cada coisa sua Ah se eu pudesse te tocar por um pouco, a te rever... Ah se pudesse aproximar a eu vir te encontrar...
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info