Aguento
Τόσα βράδια περάσαν άδεια κι άλλα τόσα να’ρθούν εγώ θα μπορέσω τις λύπες να τρέξω μαζί μου να λυτρωθούν Αντέχω πάλι μέσα στη ζάλη μ’όλα τα χρόνια μου που γίνανε κουβάρι αντέχω μόνη σ’άδειο σεντόνι γυμνά τα χάδια μου παλεύουν με τη σκόνη Τόσα βράδια περάσαν άδεια κι άλλα τόσα να’ρθούν εγώ θα μπορέσω τις λύπες να τρέξω μαζί μου να λυτρωθούν Τόσα βράδια περάσαν άδεια κι άλλα τόσα να’ρθούν εγώ θα μπορέσω στιγμές να κλέψω χαρές που θ’αναστηθούν Μετράω τώρα της μοίρας δώρα εγώ τα νιάτα μου τα έζησα με φόρα καρδιά μου ξέρω πάντα θα φεύγω θ’αφήνω πίσω μου αγάπες και θ’αντέχω Τόσα βράδια περάσαν άδεια κι άλλα τόσα να’ρθούν εγώ θα μπορέσω τις λύπες να τρέξω μαζί μου να λυτρωθούν Τόσα βράδια περάσαν άδεια κι άλλα τόσα να’ρθούν εγώ θα μπορέσω στιγμές να κλέψω χαρές που θ’αναστηθούν		Tantas noites passam vazias e outras tantas se encontram Eu vou ser capaz de correr das tristezas comigo para redimir Aguento mais, dentro a vertigem e todos os meus anos se tornaram um novelo fico só em vazia cama nua na minha graça luto com o pó Tantas noites passam vazias e outras tantas se encontram Eu vou ser capaz de correr das tristezas comigo para redimir Tantas noites passam vazias e outras tantas se encontram Eu serei capaz de roubar os momentos alegrias que vão morrer Conto agora os destinos Eu passei a minha juventude com vez Eu sei que meu coração vai sempre deixar vou deixar para atrás de mim o amor e vou agüentar Tantas noites passam vazias e outras tantas se encontram Eu vou ser capaz de correr das tristezas comigo para redimir Tantas noites passam vazias e outras tantas se encontram Eu serei capaz de roubar os momentos alegrias que vão morrer
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 23.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info