Venha
Θάλασσα βαθιά μες στα μάτια σου χαϊδεύω κύματα φιλιά στο κορμί σου ταξιδεύω Θάλασσα πικρή μας χωρίζει και πονάω κι άλλη Κυριακή με τη σκέψη σου περνάω σε ζητάω Έλα να με πάρεις φως μου γίνε μια φορά δικός μου μες τις γειτονιές του κόσμου να σε ξαναβρώ Έλα να μου πεις συγγνώμη που δεν ένιωσες ακόμη Πόσα βράδια μένω μόνη Πόσο σ’ αγαπώ Νύχτωσε νωρίς άναψαν της γης τ’ αστέρια πες μου να χαρείς πώς μπορείς σε ξένα χέρια Νύχτωσε ξανά κι άρχισε ο Θεός να βρέχει Μάτια μου γλυκά Η καρδιά μου δεν αντέχει να μη σ’ έχει Έλα να με παρεις φως μου.....		Mar profundo dentro de seus olhos me perco ondas de beijos no corpo seu viajo Mar amargo nos separa e sofro e outro domingo com o pensamento em ti passo te peço Venha e acenda a minha luz volte por uma vez ao meu lado com os confins do mundo para te reencontrar Venha para eu pedir perdão que não contei ainda Quantas noites passo só Quanto te amo Anoitece cedo acendem-se as estrelas me diga que se alegra como você pode estar em mãos estranhas Anoitece de novo e Deus faz começar a chover Meus olhos doces O meu coração não suporta não te ter Venha para acender a minha luz...
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 01.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info