Да беше 1821 г
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να `τανε το 21 να `ρθει μια στιγμή Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ’ αλώνι και με τον Κολοκοτρώνη να `πινα κρασί Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να `τανε το 21 να `ρθει μια βραδιά Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ’ τους μπαξέδες να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να `τανε το 21 να `ρθει μια βραδιά		Спомням си енда по една за годините славни да беше 1821 г. да дойде един миг Да минавам като кавалерист в широкия харман и с Колокотронис да пия вино Да се бия денем по крепостите и сабята ми да хвърля огън и да държа нощем с звездите една красавица в прегръдката ми Спомням си енда по една за годините славни да беше 1821 г. да дойде една вечер Първи хорото да тегля по улиците на Мориа а до мен Маниатес и Псариани. А когато легна ранен под дръвчетата да ме поръсят с теменужки ръце и небеса Да се бия денем по крепостите и сабята ми да хвърля огън и да държа нощем с звездите една красавица в прегръдката ми Спомням си енда по една за годините славни да беше 1821 г. да дойде една вечер
vinocherpeca, Κώστας © 24.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info