To the far reaches of the world
Δεν βρήκα έναν άνθρωπο τον πόνο μου να νιώσει τώρα που καταστράφηκα κουράγιο να μου δώσει Ως τα πέρατα του κόσμου κι ως την άκρια της γης φτάνει ο πόνος ο δικός μου που δεν ένιωσε κανείς Κανένας φίλος καρδιακός δε βρέθηκε κοντά μου όλοι μ’ εγκαταλείψανε σ’ αυτή τη συμφορά μου Ως τα πέρατα του κόσμου κι ως την άκρια της γης φτάνει ο πόνος ο δικός μου που δεν ένιωσε κανείς Μονάχα εσύ μανούλα μου ποτέ δε μ’ απαρνιέσαι με γέννησες για να πονάς και για να τυραννιέσαι Ως τα πέρατα του κόσμου κι ως την άκρια της γης φτάνει ο πόνος ο δικός μου που δεν ένιωσε κανείς		I never found a human being to feel the pain I suffered to offer courage now to me that I have been destroyed To the far reaches of the world and to the endings of the earth spreads out the pain that I have which nobody experienced Nobody not my closest friends have stood by me as needed they all in my catastrophe abandoned me alone To the far reaches of the world and to the endings of the earth spreads out the pain that I have which nobody experienced Only by you my mother dear I’ve never been forsaken you gave me birth to feel my pain and always be tormented To the far reaches of the world and to the endings of the earth spreads out the pain that I have which nobody experienced
Mιλτος Mπ. © 14.11.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info