Curse be on you the damned sea
Ανάθεμα σε θάλασσα
που κάνεις ώρες ώρες
να κλαίνε χήρες κι ορφανά
και μάνες μαυροφόρες
Στο Τούνεζι, στη Μπαρμπαριά,
μας έπιασε κακοκαιριά
Αναθεμά σε θάλασσα
κανένα δεν αφήνεις
λεβέντες παίρνεις διαλεχτούς
και πίσω δεν τους δίνεις
Στα αγριεμένα κύματα
στη μαύρη αγκαλιά σου
του κόσμου πήρες
τα παιδιά και τα `κανες δικά σου
Curse be on you the damned sea
from time to time you make
orphans and widows to weep
and mothers black to dress in
In Tunis the Berbery coast
A bad storm fell in our course
Curse be on you the damned sea
alone you leave not one of them
you pick selected lads and chose
and never you return them
In the wild untamed waves
in your black bottomless hold
children you snatched of
the world to make yours in the deep cold
Mιλτος Mπ. © 20.11.2005