Loca y callejera
Νιώθω ποια είσαι όταν λες το σ’ αγαπώ σαν μια βασίλισσα τσιγγάνα που περνάει και μπαίνει στις καρδιές σαν να `τανε μετρό που φωτισμένο βάζει μπρος και ξεκινάει Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά Κι είσαι εκείνη που αν μαζί της κοιμηθώ θα `χω ξεχάσει ποιος να είμαι και πού πάω κι αν αφορμή `σαι συ ν’ αλλάξω εαυτό το παρελθόν μου μπρος τα πόδια σου πετάω Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά		Siento quién eres cuando dices el ´te amo´ como una reina de gitanos que pasa y entra en los corazones como si fuera un metro que arranca iluminado y sale Loca y callejera a pesar del amor así te quiero y así tú eres en verdad ¡ven como un sueño en mi cama vacía ven aquí abajo en mi corazón triste! Y tú eres aquella con la que si duermo olvidaré quién soy y dónde voy y si tú serás la causa para cambiarme a mí mismo tiro mi pasado a tus pies Loca y callejera a pesar del amor así te quiero y así tú eres en verdad ¡ven como un sueño en mi cama vacía ven aquí a bajo en mi corazón triste!
curros_mujer © 14.05.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info