May day you left me
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω
Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης
Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δεν φτάνουν τα χαλίκια
Και μου `λεγες πως όλ’ αυτά
τα ωραία θα `ν’ δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε
το φέγγος κι η φωτιά μας
A day in May you left me
a May day I lose you
It's spring, my son,
you cherished it, running upstairs
To the sun room and
you gazed afar, suckling
insatiably, with your eyes
humankind's luminescence
You were narrating to me
in your sweet, warm, manly voice
all of which the pebbles of the seashore
could not compete in numbers
And you were saying that all of these,
the beautifull, will be ours
and now you are gone and burned out with you
is our light our glow and fire
Mιλτος Mπ. © 23.11.2005