Il tempo ha preso il sogno
Θα `θελα να `ταν η ζωή
χαμόγελο στην ερημιά μας·
ένα τραγούδι κάθε πρωί,
μι’ αχτίδα ήλιος στην καρδιά μας.
Μα όλα έρχονται αλλιώς,
κι εσύ γιορτή χαμένη.
Μας πήρε τ’ όνειρο ο καιρός
και μείναμε δυο ξένοι.
Αχ, πήρε τ’ όνειρο ο καιρός
και μείναμε δυο ξένοι.
Θα `θελα να `ταν η ζωή
σαν τ’ άγιο γέλιο του εργάτη·
όπως το γράμμα ένα πρωί
που φτάνει για τον μετανάστη.
Vorrei che la vita fosse
un sorriso nel nostro deserto
una canzone ogni mattina
un raggio di sole nel nostro cuore.
Ma tutto viene in modo diverso
e tu una festa persa
il tempo ci ha preso il sogno
e siamo rimasti due estranei
ah,il tempo ha preso il sogno
e siamo rimasti due estranei.
Vorrei che la vita fosse
come il sorriso beato del lavoratore
come la lettera che un mattino
arriva all'emigrante.
roberto patritti, roberto patritti © 25.11.2005