The trains that left

Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;

Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά.

Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου.
Σε τύλιξ’ η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.


The trains that went away
love took away from me.
Affairs of love and tears,
which fate put a mark on them?

Give me a hand to take a hold
to take a hold and stay afloat,
just a laugh, a smiling gaze
and my heart will resurrect .

The train has taken you
my bird, my shallow
The night has wrapped around you
and an orphan I am now, alone.

Mιλτος Mπ. © 06.12.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info