Lua
Πες μου φεγγάρι μου τις νύχτες πού γυρνά αν σε κοιτάζει με μιαν άλλη αγκαλιά πες την αλήθεια απόψε μη με λυπηθείς πες μου φεγγάρι μου μόνο εσύ μπορείς Φεγγάρι μου να ψάξεις να τον βρεις και να του πεις πως δε θ’ αντέξω δε θα ζήσω φεγγάρι μου στο δρόμο του να μπεις και να του δείξεις πώς να `ρθει σε μένα πίσω Μα αν αυτός φεγγάρι μου αρνηθεί μη ξημερώσεις άσε τη νύχτα να με πάρει θα φύγουμε μαζί πριν την αυγή κι ας τον κοιτάζω από ψηλά σαν το φεγγάρι Πες μου φεγγάρι μου τι βλέπεις τελικά ποιο άλλο χάδι ποιο φιλί τον συντροφεύει πες την αλήθεια απόψε όσο κι αν πονά πες μου φεγγάρι ποια καρδιά τον ταξιδεύει τι να τη κάνω τη ζωή γλυκιά μου αναπνοή εσύ είσαι ο λόγος που ανασαίνω τι να τη κάνω τη ζωή αφού δεν είμαστε μαζί εγώ πεθαίνω		Me diga, minha lua, que noites andas se tu olhas com uma outra abraçada diga a verdade, as noites não sinta pena diga minha lua, só o que tu podes minha lua, olhe para encontrá-lo e diga-lhe que eu não posso viver minha lua no teu caminho encontre e mostre como ele volta a mim Mas se assim, minha lua, não amanheça, deixe a noite me levar vamos juntos desde o amanhecer e se olho do alto como a lua Me diga, minha lua, o que vês finalmente que outra carícia o seu beijo acompanha diga a verdade a lua, a noite o quanto machuca diga minha lua, o quanto meu coração viaja o que faço na vida meu doce respiro tu és a razão que eu respiro O que faço na vida como não estamos juntos eu morro
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info