For the silence
Όποιος ξεχνάει χάνεται ραγίζει όποιος θυμάται κι αυτός που παραστράτισε στις ερημιές κοιμάται Στα γιορτινά τα μαγαζιά πολύχρωμες βιτρίνες είπες πως θα `ρθεις να με βρεις δυο χρόνια κι έξι μήνες Μάθε τη γλώσσα της σιωπής κι ύστερα έλα να μου πεις πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ πώς βγάζει η έρημος καρπό Αλλάζουν δρόμοι και μορφές Οι εποχές αλλάζουν κι οι από μηχανής θεοί αμήχανα κοιτάζουν άσ’ το παράθυρο ανοικτό σ’ όλες τις καταιγίδες θα δεις στο φως μιας αστραπής όσα ποτέ δεν είδες Μάθε τη γλώσσα της σιωπής κι ύστερα έλα να μου πεις πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ πώς βγάζει η έρημος καρπό		Whoever forgets gets lost anyone who remembers cracks and he who has lost his way is sleeping in the wilderness In the festive shops multicolor displays you said you'd come to find me Two years and six months ago Learn the silence’s language and after that come and tell me how to conjugate I love you how the desert produces fruits Roads and figures are changing the seasons are changing and the gods ex machina look awkwardly Leave the window open during all the storms and in the light of a lightning you’ll see all that you’ve never seen Learn the silence’s language and after that come and tell me how to conjugate I love you how the desert produces fruits
ttoppouzokypraios © 17.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info