Quero te rever
Είναι το γράμμα δράμα που σκοτώνει τις νύχτες δεν μπορώ να κοιμηθώ στο τζάμι μια γραμμή πάνω στη σκόνη είν’ από τότε που ήσουνα εδώ Μου γράφεις η αγάπη δεν τελειώνει και από τότε έχω να σε δώ μου άφησες το χέρι και κρυώνει δεν ξέρω τι να κάνω τι να πω Θέλω να σε ξαναδώ δε θέλω πια να ζω χωρίς να σε αγγίζω Θέλω να σε ξαναδώ κουράστηκα να ζω στο μαύρο και στο γκρίζο Τα μάτια μου κοιτάζουν στη γωνιά σου εκείνο το γλαστράκι το μικρό που μου `χες φέρει απ’ τη γειτονιά σου και μου `χες πει να ζήσεις Σ’ αγαπώ Μου έλεγες θα είμαι εδώ κοντά σου και από τότε έχω να σε δω μυρίζει η κάμαρη απ `τ’ άρωμά σου δεν ξέρω τι να κάνω τι να πω		É a carta do drama que mata as noites não posso dormir no vidro uma linha sobre a areia para uma vez uqe estivesses aqui Tu me escrevestes que o amor não acaba e por isso tanto que eu te vi me deixastes a mão fria não sei o que faço e o que eu te digo Eu quero te rever não quero mais viver sem te tocar Eu quero te rever cansado de viver em preto e em branco Os meus olhos olham nos seus cantos ali nos pequeninos vasos de flores onde levastes sua vizinhança e me disse que vives eu te amo Me dissestes estarei aqui perto de ti e disso o quanto que te vi a pequena sala com o seu aroma não sei o que faço e o que eu digo
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info