La cisterna (Seferis)
Μόνη και στην καρδιά της τόσο πλήθος
μόνη και στην καρδιά της τόσος μόχθος
και τόσος πόνος στάλα στάλα μόνος
τα δίχτυα ρίχνοντας μακριά στον κόσμο
που ζει μ`ένα κυμάτισμα πικρό.
Σαν άνοιξε το κύμα απ`την αγκάλη
να`τανε στην αγκάλη να τελειώσει
να`τανε την αγάπη στ`ακρογιάλι
πριν σπάσει τη γραμμή του να μας δώσει
το κύμα ως έμεινε στην άμμο αφρός
Sola con tanta moltitudine in suo cuore
sola con tanta fatica nel suo cuore
e con tanta pena goccia a goccia sola
che getta reti lontano nel mondo
che vive con un triste moto d'onde.
Quando l'onda si sciolse dall'abbraccio
fu come se nell'abbraccio stesse terminando
come fosse un amore in riva al mare
prima che l'onda spezzasse la sua linea
finché restasse schiuma sulla sabbia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.10.2011