Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
É cada receio
É cada receio

Το σπίτι φυλακή μια Κυριακή ακόμα μακριά σου
πώς φτάσαμε ως εδώ ξένοι
κι οι δυο να ζούμε για φαντάσου
ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει
πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή

Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά
παράπονο με πιάνει
είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός
κομμάτια μ’έχει κάνει
Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά
στα μάτια τα δικά σου
η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί
που είμαι μακριά σου

Ξυπνάω το πρωί και η ζωή ανόητη μου μοιάζει
το σπίτι αδειανό δεν είσαι εδώ κι η μέρα σκοτεινιάζει
Ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει
πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή

Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά
παράπονο με πιάνει
είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός
κομμάτια μ’έχει κάνει
Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά
στα μάτια τα δικά σου
η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί
που είμαι μακριά σου


A casa é uma prisão, ainda em um domingo longe de você
que me acho aqui, estranha
e os dois, vivemos a razão que você disse
que para que me amasse não bastaria uma vida

É cada receio que sinto
solidão e a dor me atinge
é a morte lenta essa separação
pedaços me fez
É algo que receio me perder
nos seus próprios olhos
a minha vida, uma ferida escondida que sangra
que estou tão distante de você

Desperto pela manhã e a vida me parece sem sentido
a casa vazia, você não está aqui e o dia escurece
Nunca te esquecerei as palavras que você me disse
que para me amar bastaria uma vida

É cada receio que sinto
solidão e a dor me atinge
é a morte lenta essa separação
pedaços me fez
É algo que receio me perder
nos seus próprios olhos
a minha vida, uma ferida escondida que sangra
que estou tão distante de você

Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 25.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info