L'amour est tard
Λες κάποιες φορές σε ξεγελάει αυτό που ζεις και νιώθεις Λες πως οι σιωπές είναι πληγές κι αργεί να ξημερώσει Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι Είναι που πάντα η αγάπη αργεί Που όταν φτάνει δεν είσαι εκεί σαν το λάθος που θέλεις να ξανακάνεις Είναι τα λόγια που θέλεις να πεις μα φοβάσαι πως είναι νωρίς και λυπάσαι πως πάλι το χρόνο χάνεις Λες πως όταν κλαις μικραίνει η γη, μικραίνει ο κόσμος όλος Λες πως δε χωράς σ’ ό,τι αγαπάς κι ο πόνος σε θυμώνει Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι		Vous pensez parfois un imbécile, c'est vous vivre et sentir Vous pensez que les silences et les plaies sont lentes à l'aube Mais nous trouvons encore un signe de l'obscurité C'est toujours la peine d'attendre pour l'amour Qui arrive quand vous n'êtes pas là que l'erreur que vous voulez le faire à nouveau Ce sont les mots que vous voulez dire mais la peur qu'il soit trop tôt Désolé de temps encore et que vous perdez Vous pensez que pleurer diminue la terre, diminue le monde entier Vous pensez qu'il s'inscrit dans ce que vous aimez et la douleur dans colère Mais nous trouvons encore un signe de l'obscurité
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 28.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info