Azi plângem separat
Πεθύμησα για να σε δω στη μέση του χειμώνα
Και ανεμίζω σαν μωρό του έρωτα χιτώνα
Έξω απ’ το σπίτι σου περνώ κι ακούω ησυχία
Μια καληνύχτα να σου πω να σε κεράσω ευτυχία
Σήμερα κλαίμε χωριστά με τα παράθυρα κλειστά
καθένας στη γωνιά μας
Έχει στενέψει η αγκαλιά το μόνο πράγμα που χωράει
είναι η μοναξιά μας, είναι η μοναξιά μας
Αχ, σήμερα κλαίμε χωριστά
Πεθύμησα το ραντεβού το πρώτο το φιλί μας
Τον ήχο του κυνηγητού απ’ έξω απ’ την αυλή μας
Έχει αλλάξει η γειτονιά κι ο κόσμος και τα σπίτια
Και μου θυμίζουν ξενιτιά κι ας είναι δίπλα δίπλα
Am tânjit să te văd în mijlocul iernii
Şi fâlfâi ca un nou născut retina iubirii.
Trec prin faţa casei tale şi aud linişte,
Să îţi spun noapte bună, să îţi ofer fericire.
Azi plângem separat cu ferestrele închise,
Fiecare în colţul nostru.
Îmbrăţişarea s-a strâmtat şi singurul lucru care încape
Este singurătatea noastră, este singurătatea noastră.
Ah, azi plângem separat.
Am tânjit după întâlnirea noastră, după primul nostru sărut,
După sunetul jocului de-a prinselea din afara curţii noastre.
Cartierul s-a schimbat, şi lumea, şi casele,
Şi îmi amintesc de locuri străine, chiar dacă sunt una lângă alta.
angelxirina © 30.10.2011