Os ares mudam os caminhos
Δρόμο άλλαξε ο αέρας
και φυσάει μες στην ψυχή
και σηκώνονται τα φύλλα
και χορεύει το κορμί
Στο `πα να μη σεργιανίζεις
σαν φυσούν τα ρεύματα
μα συ ανάστροφα βαδίζεις
και ζητάς μπερδέματα
Δρόμο άλλαξε κι ο δρόμος
και τραβάει για το γκρεμό
μα έχει κι ο γκρεμός δρομάκια
και μπορώ να τα πατώ
Στο `πα να μη με τρομάζεις
σαν γεννιέμαι απ’ την αρχή
γιατί θα γινώ αγρίμι
κι όχι αθάνατο παιδί
Στο `πα να μη σεργιανίζεις
σαν φυσούν τα ρεύματα
μα συ ανάστροφα βαδίζεις
και ζητάς μπερδέματα
Os ares mudam os caminhos
e giram dentro da alma
e as folhas caem
e o corpo dança
Tinha dito para você vadiar
como corrente que sopra
mas você vai mal
e você vive e se confunde
Os rumos mudam e as ruas
e puxam ao fundo
mas tem derrubo caminhos
e eu posso ir
Eu te disse para assustar
como em um novo começo
porque vou me tornar fera
e não uma criança imortal
Tinha dito para você vadiar
como corrente que sopra
mas você vai mal
e você vive e se confunde
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 29.01.2012