Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Ich gehe fort
Ich gehe fort

Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά
παίρνει φωτιά και ξημερώνει
στη τελευταία ρουφηξιά
παίρνω όρκο να τελειώσει πια
ό, τι τελειώνει.

Μπαίνω στο τρένο την αυγή
για να με βρει σε άλλο μέρος
η μέρα ετούτη που θα μπει
να με γλιτώσει από κει
που ήμουνα ξένος.

Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω
μέτρο μέτρο, όλο πιο μακριά
φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω,
στη καρδιά μου όλο πιο κοντά.

Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος,
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε το κόσμο
από λάθος.

Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο,
και να ‘ναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί
στο πρώτο χτύπο.


Ich verpasse der Nacht einen Stoß
Sie fängt Feuer und dämmert
Beim letzten Zug
Ich schwöre, dass endlich enden soll
Was enden muss.

Ich steige in den Zug im Morgengrauen
Damit mich an einem anderen Ort findet
Dieser Tag, der hereinkommen wird
Um mich von dort zu erretten
Wo ich ein Fremder war.

Ich gehe fort, ich gehe fort, jeden Tag gehe ich fort
Meter für Meter, immer weiter weg
Ich gehe fort, ich gehe fort, so viele Jahre gehe ich fort
Immer näher zu meinem Herzen.

Ich werfe ein Licht auf meine Augen
Und führe einsam ein Verhör
Mein geteiltes Selbst
Ist es, das die Welt geteilt hat
Aus Versehen.

Was mag wohl Schuld sein, was
Dass wir im Wachen träumen
Und wenn das diese Vergessenheit ist
Die am Morgen Türen öffnet
Beim ersten Schlag.

MariaSB © 29.01.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info