Mi-am ascuns fața
Μες στις παλάμες μου κρατώ το όνειρο που ράγισε το όνειρο που μάτωσε μ’ εκείνο το φιλί Κι όπως με κοίταζες γλυκά ψιθύρισες δειλά ένα γεια και στη φτωχή μου την καρδιά έπιασε βροχή Κι έκρυψα το πρόσωπό μου για να μη με δεις μη σου μείνει η εικόνα αυτή και στεναχωρεθείς μα όταν έκλεισες την πόρτα τα χαράματα τότε ξέσπασα αγάπη μου σε κλάματα Και φωνάζω τ’ όνομά σου σπάω πράγματα δικά σου και το άδικο με πνίγει που τελειώσαν όλα ξαφνικά Και με μένανε θυμώνω που έκρυψα καλά τον πόνο και σε άφησα να φύγεις από τη ζωή μου έτσι απλά Μες στις παλάμες μου κρατώ το σύννεφο που έμεινε το σύννεφο που έγινε το δάκρυ απ την ψυχή Θυμήθηκα όσα ζήσαμε μισήσαμε ή αγαπήσαμε και στη φτωχή μου την καρδιά πάλι έπιασε βροχή		În palmele mele țin Visul care s-a spart, Visul care a sângerat Odată cu acel sărut. Și în timp ce mă priveai duios Ai șoptit timid un "pa" Și în săraca mea inimă A început să plouă. Și mi-am ascuns fața Ca să nu mă vezi, Să nu-ți rămână (în minte) această imagine Și să te întristezi. Dar când ai închis ușa În zori, Atunci, iubirea mea, am izbucnit în plâns. Și strig numele tău, Sparg lucruri de ale tale Și mă sufocă nedreptatea Căci totul s-a terminat pe neașteptate. Și mă înfurii pe mine însumi Pentru că am ascuns bine durerea Și te-am lăsat să pleci Din viața mea atât de simplu. În palmele mele țin Norul care a rămas, Norul care a devenit Lacrima din suflet. Mi-am amintit tot ceea ce noi am trăit, Am urât sau am iubit Și în săraca mea inimă A început din nou să plouă.
angelxirina © 07.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info