Chamadas não atendidas
Παίρνω μες στο βράδυ, στο σκοτάδι μα κανένα αγάπης σημάδι ξαναπαίρνω στο όνειρό μου μα σιωπή μόνο στο κινητό μου ποιος ν’ ακούσει, τι τον νοιάζει αν εμένα η καρδιά ξεπαγιάζει παίρνω φίλους, παίρνω εσένα αναπάντητες κλήσεις παντού Πέφτει η νύχτα και φώτα η πόλη ανάβει τη μοναξιά της κανένας να μην καταλάβει νιώθω πως θέλω απόψε κομμάτια να ενώσω φωνή πουθενά και μόνη αισθάνομαι τόσο		Chamo dentro da noite, na escuridão mas nenhum sinal de amor volto no meu sonho mas só silêncio em meu celular quem escuta, o que sente como a mim o coração desperta passo por amigos, passo por você chamadas não atendidas sempre Cai a noite e o fogo na cidade acende porque ninguém entende a solidão sinto como quero à noite em pedaços voz de nada e me sinto tão solitária
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 07.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info