Acqua di pioggia (V. Goufas)
Της βροχής νερό να λούσεις τα μαλλιά σου
στο μπαλκόνι σου να βγεις να χτενιστείς
Ανεράιδες μην κλέψουν τη μιλιά σου
το φεγγαροφώς στεφάνι να ζωστείς
Να ζωστείς φωτιά να λιώσεις μες στο θάμπος
τ αφανέρωτα να ξομολογηθείς
κόψε το φιλί να λουλουδίσει ο κάμπος
περδικόστηθη τον ήλιο να ντυθείς
Γλέντα το φιλί και το μεράδι δώσ’ μου
απ’ τα χείλια σου το πίνω και μεθώ
μες στα μάτια σου μεράκι μου ορφανό μου
με ταξίδεψες στο δρόμο μη χαθώ
Εχ, κι όταν χαθώ ποιος θα βγει να γυρέψει
άσπρο γιασεμί παραπεταμένο
και στις θάλασσες ποιος θα βγει να κουρσέψει
το πλεούμενο που πάει ξυλάρμενο
Acqua di pioggia per lavarti i capelli
affacciati al balcone a pettinarti
Che le fate non ti rubino la parola
Cingi lume di luna per corona nuziale
Cingiti di fuoco sciogli in un bagliore
i misteri nascosti e fa la confessione
cogli il bacio per far fiorire il campo
mettiti impettita e vestiti di sole
Goditi il bacio e dammi la mia parte
lo bevo dai tuoi labbri e m'ubriaco
negli occhi tuoi capriccio mio pupilla mia
mi hai guidato a non perdere la strada
Eh, e se mi perderò chi verrà a cercarmi
bianco gelsomino gettato via
e chi uscirà sui mari a catturare
la nave che vaga senza vele
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.02.2012