Se înserează...
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει κι έρχεται η ώρα η δικιά μου Αυτή που σαν πουκάμισο ταιριάζει με τη μελαγχολία στη καρδιά μου, βραδιάζει Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ με τους παράνομους και τους αδικημένους Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει και τότε το τραγούδι σιγοπιάνω Σαν μάνα το σκοτάδι μ’ αγκαλιάζει μια τέτοια ώρα θέλω να πεθάνω, βραδιάζει Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ με τους παράνομους και τους αδικημένους		Se înserează astăzi din nou, se înserează şi vine timpul meu acesta care se potriveşte ca o cămaşă cu melancolia din inima mea, se înserează... O viaţă întreagă, copil al nopţii, nu suport dimineaţa cu domnii îmbrăcaţi în caşmir. Eu traiesc doar noaptea, împreună cu acei pe care-i iubesc cu complotiştii şi cu cei nedreptăţiţi. Se însearează astăzi din nou, se înserează şi atunci încep să cânt încet Ca o mamă întunericul mă îmbrăţişează pe un timp ca acesta aş vrea să mor, se înserează... O viaţă întreagă, copil al nopţii, nu suport dimineaţa cu domnii îmbrăcaţi în caşmir. Eu traiesc doar noaptea, împreună cu acei pe care-i iubesc cu complotiştii şi cu cei nedreptăţiţi.
Catalin CT. DOBRI © 07.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info