Non ancora questa primavera (V. Goufas)
Ακόμα τούτ’ η άνοιξη
το δάκρυ δε στεγνώνει
δάκρυ στα μάτια ποταμός
κυλάν ποτάμια οι χρόνοι.
Δεν είναι τούτη άνοιξη
δεν είναι καλοκαίρι
μόν’ είναι σύννεφο βαρύ
χειμώνας το ’χει φέρει.
Αν είναι να θερίσουμε
να μπούμε για τ’ αλώνι
τι μου φωνάζ’ ο κύρης μου
κι’ η μάννα με μαλώνει.
Χειμώνας και κρατάει πολύ
κι’ η νύχτα όλο μακραίνει
τσακάλι πέφτει στο μαντρί
και τρώει και δε χορταίνει.
Non ancora questa primavera
asciuga le lacrime
un fiume è il pianto negli occhi
e come fiumi scorrono gli anni
Non è questa una primavera
e non è neppure estate
è solo greve nuvolaglia
che un inverno ha recato
Se abbiamo da mietere
entriamo nell'aia
ché mio padre mi chiamava
e la madre mi sgrida
E' inverno e dura troppo
e la notte è sempre più lunga
nell'ovile irrompe una fiera
e divora e non si sazia
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.02.2012