Лето
Σαν ζωγραφιά ο ουρανός το δειλινό
γέρνει ο ήλιος, ακουμπά στο πέλαγος
Με πόθο στην καρδιά και φυλαχτό
έχω στο νότο ένα παράθυρο ανοιχτό
Το καλοκαίρι αυτό
μαζί σου να πλαγιάζω
και τους μικρούς χειμώνες
δεν τους λογαριάζω
Σκόρπια στιχάκια και σπιτάκια ολόλευκα
με τριανταφυλλένια αυλή στην ανεμιά
Μες στο γαλάζιο τ’ ουρανού θ’ αναστηθώ
ένα αστεράκι του βυθού είμαι θαρρώ
Словно картинка - небо, к вечеру
клонится солнце, прислоняется к морю.
С желанием в сердце и талисманом
есть у меня на южной стороне окно открытое.
Лето это
вместе с тобой укладываю,
и маленькие зимы
не принимаю во внимание.
Разбросанные стишки и домики белоснежные
с розовым двором на ветру.
В лазури неба я воскресну,
одна звёздочка бездны я, полагаю.
Panselinos © 11.02.2012