Oboje smo krivi | ||
Λόγια σκληρά και μια αγάπη πεταμένη σ’ένα κουτί που’χει ξεμείνει στο βυθό Νιώθω το χθες κι όμως ακόμα κάτι μένει σε θέλω εδώ κι όλο πάω να τρελαθώ Τα όνειρά μου ένα δωμάτιο σκοτεινό και η μορφή σου δραπετεύει απ’το κενό κι εγώ εδώ για πάντα εδώ να σ’ αγαπώ Μια αγάπη σαν κι αυτή δεν μπορεί έτσι να χαθεί δεν τελειώνει ένας έρωτας πριν καν αρχίσει Το ξέρω φταίξαμε κι οι δυο και για έναν απλό εγωισμό καταστρέψαμε όσα όνειρα είχαμε χτίσει Λόγια σκληρά που στο μυαλό μου τριγυρνάνε σαν τη σκιά που φεύγει κι έρχεται ξανά Νιώθω το χθες κι η σκέψη μου όπου και να’ναι σε σένα γυρνά και πάλι ζω στο πουθενά Τα όνειρά μου ένα δωμάτιο σκοτεινό και η μορφή σου δραπετεύει απ’το κενό κι εγώ εδώ για πάντα εδώ να σ’ αγαπώ | Grube reči i jedna ljubav, bačena u kutiju koja je ostala na dubini osećam prošlost, ali nešto je još uvek tu želim te ovde, i stalno ludim.. Moji snovi jedna soba, mračna tvoja silueta beži iz praznine a ja sam tu, zauvek tu, da te volim.. Ljubav kao ova ne može tako da nestane ne završava se ljubav, pre nego i počne znam da smo oboje krivi i iz obične sebičnosti uništili smo sve snove koje smo zajedno izgradili Grube reči vrte mi se po glavi kao senka što odlazi, pa se opet vrati osećam prošlost, a moje misli gde god da su tebi se vrate i opet živim ni u čemu Moji snovi jedna soba, mračna tvoja silueta beži iz praznine a ja sam tu, zauvek tu, da te volim.. | |
neraidaBGD, Ivana © 12.02.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info