В моём мире

Ο κόσμος γύρω μου τη μοναξιά του σβήνει
Με συζητήσεις, με τσιγάρα, μουσικές
Με χαιρετάνε όμως κάτι μου τη δίνει
Η απουσία σου να ζήσω δε μ’ αφήνει

Είμαι στον κόσμο μου δεν είμαι για κανένα
Που να μιλήσω και για σένα τι να πω
Όλοι μου λένε να σκεφτώ προσγειωμένα
Μα τι να κάνω που τρελαίνομαι για σένα

Είμαι στον κόσμο μου τις νύχτες όταν βγαίνω
Σε περιμένω μα δεν έρχεσαι ποτέ
Όλοι οι φίλοι μου με λένε πειραγμένο
Μα τι να κάνω που για σένανε πεθαίνω

Ο κόσμος γύρω μου γελάει μες τα φώτα
Και αναρωτιέμαι γιατί βρίσκομαι εδώ
Παιχνίδι κάνει το μυαλό μου με τη πόρτα
Κι όλο νομίζω ότι έρχεσαι σαν πρώτα

Είμαι στον κόσμο μου δεν είμαι για κανένα
Που να μιλήσω και για σένα τι να πω
Όλοι μου λένε να σκεφτώ προσγειωμένα
Μα τι να κάνω που τρελαίνομαι για σένα

Είμαι στον κόσμο μου τις νύχτες όταν βγαίνω
Σε περιμένω μα δεν έρχεσαι ποτέ
Όλοι οι φίλοι μου με λένε πειραγμένο
Μα τι να κάνω που για σένανε πεθαίνω


Народ вокруг меня своё одиночество гасит
Спорами, сигаретами, музыка
меня приветствует, однако что-то меня заводит.
Твоё отсутствие жить мне не позволяет.

Я - в моём мире, я - ни для кого,
с кем бы я поговорил и о тебе что я скажу?
Все мне говорят, чтобы я подумал приземлённо.
Но что мне делать, ведь схожу с ума из-за тебя.

Я - в моём мире, ночами, когда выхожу,
Жду тебя, но не приходишь никогда.
Все друзья мои меня называют чокнутым.
Но что мне делать, ведь из-за тебя умираю.

Народ вокруг меня смеётся среди огней
И я спрашиваю себя: "почему я нахожусь здесь?"
Игра делает мой разум дверью
И всё время мне кажется, что ты приходишь, как в первый раз.

Я - в моём мире, я - ни для кого,
с кем бы я поговорил и о тебе что я скажу?
Все мне говорят, чтобы я подумал приземлённо.
Но что мне делать, ведь схожу с ума из-за тебя.

Я - в моём мире, ночами, когда выхожу,
Жду тебя, но не приходишь никогда.
Все друзья мои меня называют чокнутым.
Но что мне делать, ведь из-за тебя умираю.

Panselinos © 12.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info