Hablo para ti
Μιλώ με τα ψηλά τ’ απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
σαν πέτρινα γεφύρια
Και μ’ απάντησαν:
Τα γεφύρια χορταριάζουν.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
Μιλώ με τ’ ουρανού τα μαύρα σύννεφα
και τους μιλώ για σένα
πως όταν περπατάς, γλυκά όπου πατάς
η στέρφα γη ανθίζει
Και μ’ απάντησαν:
Η γη ανθίζει εκεί που θέλει.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.
Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα
πως όταν με κοιτάς, σαν λες πως μ’ αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν
Και μ’ απάντησαν:
Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.
Hablo con las altas, las inaccesibles montañas
y les hablo para ti
que tienes belleza y cejas arqueadas
como puentes de pierda
Y me responsaron “los puentes se cubren de henos
alma desdichada, no te engañes”
Hablo con las del cielo, las nubes negras
y les hablo para ti
que adonde andas, adonde suavemente pisas
la tierra estιril florece
Y me responsaron “la tierra florece adonde quiera
alma desdichada, no te engañes”
Hablo con los fuentes que viven solos
y les hablo para ti
que cuando me mires, cuando digas que me quieres
ángeles vuelan
Y me responsaron “los ángeles son de papel
alma desdichada, no te engañes”
Nikolas © 06.05.2006