Una betulla
Μια σημύδα σ’ ένα δάσος
αγαπούσε τρυφερά,
το μικρό το ποταμάκι
που στα πόδια της κυλούσε.
Αχ κρυστάλλινο νερό,
φεύγεις πας με τον καιρό.
Με το νου μου ταξιδεύω
πάω σε χώρες μακρινές,
θα’ θελα να’ρθώ μαζί σου
μα είναι οι ρίζες μου βαθιές
Una betulla in un boscco
amava dolcemente
il piccolo ruscello
che scorreva ai suoi piedi
Ah acqua cristallina
vai e vieni con il tempo
Con la mia mente viaggio
vado in terre lontane
vorrei venire con te
ma le mie radici sono profonde
Alessio Miranda © 26.02.2012