Fate of the refugee
Πάνε κι έρχονται καράβια
φορτωμένα προσφυγιά
βάψαν τα πανιά τους μαύρα
τα κατάρτια τους μαβιά
Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ’ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά
Πού να βρίσκεται ο πατέρας
ψάχνει η μάνα για παιδιά
μας εσκόρπισε ο αγέρας
σ’ άλλη γη σ’ άλλη στεριά
Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ’ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά
Ships go out, ships come in
loaded with refugees.
They have coloured their sails black
and their masts purple.
In what stone, in what earth
will you ever take root now?
Even more than death itself
you are bitter, you fate of the refugee
Where can the father be?
The mother is searching for her children...
The wind has scattered us
onto another land, another shore.
In what stone, in what earth
will you ever take root now?
Even more than death itself
you are bitter, you fate of the refugee
Geeske © 01.03.2006