Puhu mulle
Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι,
να ποτίζω τα πουλιά,
νά `ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ
σα μικρή δροσοσταλιά.
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα,
αναστέναξ’η καρδιά
σού `πα με λαχτάρα "καλησπέρα"
και μου είπες "έχε γεια".
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω θε μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
μόνο στ’όνειρό μου σε φιλώ.
Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
Να `χεις ίσκιο και δροσιά,
Κι’ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά.
Σ’ έβγαλα στου Ήλιου τ’ανηφόρι
στα σοκάκια τα πλατιά
μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι
και δε μ άναψες φωτιά.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω θε μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
μόνο στ’ όνειρό μου σε φιλώ.
Avasin puutarhaani lähteen
juottaakseni lintuja,
tullaksesi aamuin illoin
kuin pieni kosteus.
Tulit eräänä iltana kera tuulen,
huokaisi sydän
sulle sanoin palvoen "hyvää iltaa"
ja mulle sanoit "terve".
Puhu mulle, puhu mulle,
en sua suudellut koskaan.
Puhu mulle, puhu mulle,
kuinka sinut unohtaisin.
Puhu mulle, puhu mulle
en sua suudellut koskaan.
Puhu mulle, puhu mulle,
vain unessani sua suutelen.
Istutin ovellesi ruohoa
sulle varjoksi ja viileydeksi
Ja tulin ennen kuun vaihtumista
tuodakseni sulle lämpöä
Sut laitoin auringon nousuun
kujille leveille
mutta tuli kylmyys ja pohjoistuuli
etkä mussa sytyttänyt tulta.
Puhu mulle, puhu mulle,
en sua suudellut koskaan.
Puhu mulle, puhu mulle,
kuinka sinut unohtaisin.
Puhu mulle, puhu mulle
en sua suudellut koskaan.
Puhu mulle, puhu mulle,
vain unessani sua suutelen.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.10.2012