Grecia mía
Σαν μικρό παιδάκι κλαίω
ερωτεύτηκα τι φταίω
το φεγγάρι και τ’ αστέρια
και του άνεμου τα χέρια
Του Σεπτέμβρη τις βροχούλες
τα λιμάνια τις βαρκούλες
τα νησιά και το Αιγαίο
ερωτεύτηκα σου λέω
Τον γαλάζιο ουρανό σου
και τον ήλιο τον δικό σου
άθελα χωρίς να φταίω
σ’ ερωτεύτηκα σου λέω
Δύση κι ανατολή
σ’ αγάπανε μαζί
αχ! Ελλάδα μου μικρή
Κι όπως στέκεις έτσι φως μου
μες στη μέση αυτού του κόσμου
τα μαλλιά σου ανεμίζεις
μου μιλάς και μου θυμίζεις
Τα παιδιά μες στις αλάνες
τις αγέρωχες τις μάνες
όλα αυτά που θε θυμώνουν
σε χτυπούν και σε ματώνουν
Κι όπως πίνω το κρασί σου
και χορεύω εδώ μαζί σου
ξαφνικά χωρίς αν θέλω
ανασταίνομαι σου λέω
Lloro como un niñito pequeño
Me he enamorado, yo tengo la culpa
de la lunas y de las estrellas
y de las manos del viento
De las lluvias de Septiembre
de las barquitas en los puertos
de las islas y del Egeo
te digo que me he enamorado
De tu cielo azul
y de tu mismo sol
Inconscientemente sin quererlo
me enamoré de tí
Este y oeste
os queremos a los dos
¡ay! Mi pequeña Grecia.
Y así que te yergues, mi amor
en el centro del mundo
ondeas tus cabellos al viento
me hablas y me susurras
Los niños en los patios
las madres altivas
todos los que te odian
te golpean y te desangran
Y mientras bebo tu vino
y bailo aquí contigo
De repente y sin quererlo
vuelvo a la vida, te digo
Giftissa © 07.03.2006