Me he hecho viejo, chavales
Γέρασα μωρέ παιδιά,
γέρασα και δεν μπορώ
τα τραγούδια μου να πω.
Βλέπω νιους μωρέ παιδιά
κι είμαι ζηλιάρης,
γέρος και παραπονιάρης.
Σαν βλέπω νιες
μωρέ παιδιά τις Αποκριές,
κάλλιο σαράντα μαχαιριές.
Σώπα μπάρμπα και μην κλαις
θα γεράσουνε κι αυτές,
σώπα μπάρμπα και μη σκας
ταχιά θα δεις και θα γελάς.
Θα δεις κάτασπρα μαλλιά
και ματάκια με γυαλιά.
Θα δεις μύτες και σαγόνια
σαγονιές με δίχως δόντια
και στην πλάτη τους καμπούρα
και στο χέρι τη μαγκούρα.
Me he hecho viejo, chavales.
Soy un viejo y no aguanto
cantar más mis cantares.
Veo a los jóvenes
y me da envidia.
Me he hecho viejo y quejica.
En Carnaval, chavales,
al ver a las mozas...
¡mejor cien cuchilladas!
Calla, tío, no lloriquees.
Nosotras nos haremos viejas también.
Calla, tío, no te agobies.
Pronto te reirás de vernos
peinar canas bien blancas;
y los ojitos, con gafas.
Verás qué narices, qué bocas,
sin dientes, las quijadas;
con chepas, las espaldas;
y en la mano, cachava.
Avellinou © 14.10.2012