Într-un corp străin
Μέρες και νύχτες φορτωμένες φεύγουν
Με πόθους όνειρα και μνήμες ζωντανές
Τα σύνορα κάποιας αγάπης μου γυρεύουν
Στις άδειες ώρες τις μοναχικές
Δεν έμαθα να ζω και ν’αγαπώ
Λιγότερο απ’ όσο πάντα πρέπει
Σε ξένο σώμα τώρα κατοικώ
Και μ’ άλλα μάτια η ψυχή μου βλέπει
Άσπρα και μαύρα τα πλακάκια σπίτι
Τα βήματά μου σε σκακιέρα τα κρατώ
Τόσο κοντά που είν’ η ήττα από την νίκη
Δεν έχω λόγο για να περπατώ
Zile şi nopţi pleacă încărcate
Cu dorinţe, vise şi amintiri vii,
Caută limitele unei iubiri ale mele
În orele pustii, singuratice.
Nu am învăţat să trăiesc şi să iubesc
Mai puţin decât întotdeauna trebuie
Acum locuiesc într-un corp străin
Şi sufletul meu vede cu alţi ochi.
Albe şi negre (sunt) plăcile de faianţă acasă,
Paşii mei îi ţin pe tabla de şah.
Atât de aproape este înfrângerea de victorie
Că nu este nevoie să merg.
angelxirina © 15.10.2012