Nunnaksi ryhdyn
Καλογριά θε να γινώ και μαύρα να φορέσω,
να πάω μέσα στα βουνά κι εκεί να ασκητέψω.
Γιατί ήμουνα αμαρτωλή και με κατάτρεχαν πολύ,
γι’ αυτό κι εγώ απεφάσισα στο μοναστήρι κάθισα.
Είχα κακές γειτόνισσες και τά’ χανε μαζί μου,
έτσι κι εγώ απεφάσισα να σώσω την ψυχή μου.
Με προσευχές και αγρυπνιές θα έχω πια να κάνω,
ώσπου να’ ρθεί το τέλος μου, να πέσω να πεθάνω.
Μες στα βουνά στην ερημιά, μες στ’ άγρια θηρία,
μ’ αυτά θα κάνω συντροφιά, γιατί έχω απελπισία.
Στην Παναγιά γονατιστή, την προσευχή μου κάνω,
"Συγχώρα την αμαρτωλή, στον κόσμο τον απάνω"!
Nunnaksi ryhdyn ja mustiin pukeudun,
mennäkseni vuorille askeesia harjoittamaan.
Koska olin syntinen ja vainottiin mua kovin,
(siksi päätin luostarissa asua.)
Oli mulla ikäviä naapurittaria jotka riitelivät kanssani,
niinpä päätin pelastaa sieluni.
Rukouksin ja valvomisin nyt tulen toimeen,
(kunnes tulee loppuni, putoan ja kuolen.)
Vuorilla autioilla, kanssa villieläinten,
seurustelen, koska olen epätoivoinen.
Neitsyt Maria polvillani rukoilen,
(Anna anteeksi syntiselle ylemmässä maailmassa!)
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 15.10.2012