Wagabunda dusza
Ότι κι αν κάνεις
Τα όρια μου δεν τα πιάνεις
Τα έχω αλλάξει από καιρό
Το χρόνο σου χάνεις
Εκεί που είμαι δε με φτάνεις
Τσάμπα χτυπάς, ακόμα ζω
Γιατί έχω αλήτισσα ψυχή και δε πονάω
Ξέρω να αντέχω και να κλείνω μια πληγή
Κι αν δεν αξίζει κάτι πάντα προσπερνάω
Είμαι απ’ τα πάθη μου πολύ πιο δυνατή
Έχω αλήτισσα ψυχή και δε φοβάμαι
μπορώ και κάνω κάθε μέρα νέα αρχή
για ότι τέλειωσε ποτέ μου δε λυπάμαι
ξέρω να ζω γιατί έχω αλήτισσα ψυχή,
αλήτισσα ψυχή.
Ότι κι αν κάνεις,
δεν μπορείς να με τρελάνεις,
το ξέρω το παιχνίδι σου αυτό.
Κερδίζω χάνεις,
με ότι όρους και να φτιάχνεις
έχω πια μάθει να μπορώ.
Γιατί έχω αλήτισσα ψυχή και δε πονάω
Ξέρω να αντέχω και να κλείνω μια πληγή
Κι αν δεν αξίζει κάτι πάντα προσπερνάω
Είμαι απ’ τα πάθη μου πολύ πιο δυνατή
Έχω αλήτισσα ψυχή και δε φοβάμαι
μπορώ και κάνω κάθε μέρα νέα αρχή
για ότι τέλειωσε ποτέ μου δε λυπάμαι
ξέρω να ζω γιατί έχω αλήτισσα ψυχή,
αλήτισσα ψυχή.
Cokolwiek uczynisz,
Mych granic nie przekroczysz.
Zmieniam je od dawna.
Tracisz swój czas.
Tam gdzie jestem, nie dosięgniesz mnie.
Na próżno uderzasz, wciąż żyję.
Moja dusza jest wagabundą i nie boli mnie nic.
Potrafię wytrzymać i zasklepić ranę.
Zawsze ignoruję to, co nie warte jest uwagi.
Jestem o wiele silniejsza niż moje cierpienia i pasje.
Moja dusza jest wagabundą i nie boję się.
Mogę i czynię każdy dzień nowym początkiem.
Nigdy nie martwię się tym, co się skończyło.
Wiem jak żyć, bo mam wagabundę duszę,
wagabundę duszę.
Cokolwiek uczynisz,
Nie możesz sprawić, że oszaleję.
Znam tę twoją gierkę.
Wygrywam, tracisz,
Jakich warunków nie postawisz,
nauczyłam się już, że mogę i potrafię.
Moja dusza jest wagabundą i nie boli mnie nic.
Potrafię wytrzymać i zasklepić ranę.
Zawsze ignoruję to, co nie warte jest uwagi.
Jestem o wiele silniejsza niż moje cierpienia i pasje.
Moja dusza jest wagabundą i nie boję się.
Mogę i czynię każdy dzień nowym początkiem.
Nigdy nie martwię się tym, co się skończyło.
Wiem jak żyć, bo mam wagabundę duszę,
wagabundę duszę.
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 15.10.2012