Autobus
Τα δάχτυλα γλιστράνε στις χειρολαβές, εδώ κανονικά θα έκανε στάση. Τα χέρια μου ιδρωμένα δεν πολεμούν το χτες σου δίνονται εν λευκώ και όπου φτάσει… Γυρνώ απ’ την άλλη το κεφάλι να μη με δουν που κλαίω οι άλλοι οι επιβάτες μη με λυπηθούν. Πάτησε γκάζι οδηγέ, προχώρα καταρρέω, πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν, πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν. Το δρομολόγιο ίδιο, ίδια η φωνή αγάπη μου, εγώ περνώ μαρτύριο. Οι φόβοι μου καθρέφτες μου σκίζουν τη ζωή αυτής που της ακύρωσες το εισιτήριο. Γυρνώ απ’ την άλλη το κεφάλι να μη με δουν που κλαίω οι άλλοι οι επιβάτες μη με λυπηθούν. Πάτησε γκάζι οδηγέ, προχώρα καταρρέω, πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν, πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν.		Prsti klize niz držače Ovde bi se ibično zaustavio Moje znojave ruke ne ratuju sa prošlošću Daju ti sve blanko, pa šta bude, nek' bude Okrećem glavu na drugu stranu Da me ne vide kako plačem Da me drugi putnici ne žale Nagazi na gas, vozaču, nastavi dalje, tonem Opet pred njenom kućom ne želim da me vide Opet pred njenom kućom ne želim da me vide Ista ulica, isti glas Ljubavi, ja prolazim kroz pakao Moji strahovi su moje ogledalo, cepaju mi život Ovaj čiju si kartu poništila Okrećem glavu na drugu stranu Da me ne vide kako plačem Da me drugi putnici ne žale Nagazi na gas, vozaču, nastavi dalje, tonem Opet pred njenom kućom ne želim da me vide Opet pred njenom kućom ne želim da me vide
anchee89 © 15.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info