Тужан залазак сунца
Όσο με διώχνεις πιο πολύ σε αγαπάω
και βήμα βήμα σαν σκιά σ’ ακολουθώ
Όσο με διώχνεις τα φιλιά σου προσκυνάω
θέλεις δε θέλεις μια ζωή θα σ’ αγαπώ
Ηλιοβασίλεμα θλιμμένο μοιάζει η ζωή μου κι απορώ
αφού με έκανες κομμάτια γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
Ηλιοβασίλεμα θλιμμένο μοιάζει η ζωή μου κι απορώ
γιατί με άφησες μονάχο στης μοναξιάς μου το κενό
Σαν επισκέπτης θα `ρχομαι στα όνειρά σου
και μες στη νύχτα θα σου κλέβω τα φιλιά
Κι όταν τ’ όνειρο θα ρίχνεις στη φωτιά σου
στη μοναξιά μου θα γυρίζω σιωπηλά
Што ме више гураш од себе, то те више волим
И корак по корак, пратим те као сенка
Док ме гураш од себе, твојим пољупцима се клањам
Хтела, не хтела, целог живота ћу те волети
Као тужан залазак сунца је мој живот и питам се
Пошто си ме разбила на комаде, зашто те још волим?
Као тужан залазак сунца је мој живот и питам се
Зашто си ме оставила самог у празнини моје самоће?
Као гост ћу свраћати у твоје снове
И по ноћи ћу ти красти пољупце
И када ми будеш бацала сан у ватру
Тихо ћу се враћати у своју самоћу
anchee89 © 17.10.2012