På stranden på kvällen
Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα
απλώνει σκοτάδι βαθύ
κορίτσι ξένο σαν ίσκιος
πλανιέται μονάχο στην γη
Χωρίς ντροπή, αναζητεί
τον ήλιο που έχει χαθεί,
στα σκοτάδια να βρει
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
ακρογιαλιές δειλινά
και σκλαβωμένη για πάντα
κρατούνε την δόλια καρδιά
Μπορεί ακόμα μπορεί,
να έχει πια τρελαθεί
και τότε ποιος θα ρωτήσει
να μάθει ποτέ το γιατί
Kvällen kommer omkring också natten
sprider mörkret trist
flickan främmande som skugga
vandrar ensam på jordet
Utan tvivel söker hon
den försvunnen sol
i mörkret att hitta
Kanske är hon vilsen
för de stranden på kvällen
och i slaveri för evigt
håller de det olyckligt hjärta
Hon kan, kan ha
redan förlorat sitt förnuft
och då vem frågar
för att veta varför
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.10.2012