Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Ты у меня забрала кое-что
Ты у меня забрала кое-что

Κομμάτια ο κόσμος κι εγώ.
Παλεύω να τα ενώσω
για να γλιτώσω.
Ένα κομμάτι μικρό
Μου πήρες για να χαθώ...

Μου πήρες κάτι... αυτή την αγάπη
Κι η κάθε στιγμή μου εικόνα μισή.
Όπου κοιτάξω... στη θέση τους όλα
Και λείπεις μονάχα εσύ...

Μου πήρες κάτι... την τόση αγάπη
Και ό,τι αγγίζω για μένα πληγή.
Σε μία νύχτα τα γκρέμισες όλα
Κι ακόμα δεν ξέρω γιατί.

Μου έχεις πάρει κάτι
Εκείνο το κομμάτι
Που εγώ χωρίς αυτό ζω και δε ζω.
Εγώ χωρίς εσένα
Πηγαίνω στα χαμένα
Χωρίς προσανατολισμό!

Κομμάτια εδώ η ζωή,
Σκισμένες κόλλες που πιάνω,
μετά τις χάνω.
Το τελευταίο χαρτί
Μου το `χεις κρύψει εσύ...

Μου πήρες κάτι... αυτή την αγάπη
Κι η κάθε στιγμή μου εικόνα μισή.
Όπου κοιτάξω... στη θέση τους όλα
Και λείπεις μονάχα εσύ...

Μου πήρες κάτι... την τόση αγάπη
Και ό,τι αγγίζω για μένα πληγή.
Σε μία νύχτα τα γκρέμισες όλα
Κι ακόμα δεν ξέρω γιατί.

Μου έχεις πάρει κάτι
Εκείνο το κομμάτι
Που εγώ χωρίς αυτό ζω και δε ζω.
Εγώ χωρίς εσένα
Πηγαίνω στα χαμένα
Χωρίς προσανατολισμό!

Μου πήρες κάτι... αυτή την αγάπη
Κι η κάθε στιγμή μου εικόνα μισή.
Όπου κοιτάξω... στη θέση τους όλα
Και λείπεις μονάχα εσύ...

Μου πήρες κάτι... την τόση αγάπη
Και ό,τι αγγίζω για μένα πληγή.
Σε μία νύχτα τα γκρέμισες όλα
Κι ακόμα δεν ξέρω γιατί.

Μου έχεις πάρει κάτι
Εκείνο το κομμάτι
Που εγώ χωρίς αυτό ζω και δε ζω.
Εγώ χωρίς εσένα
Πηγαίνω στα χαμένα
Χωρίς προσανατολισμό!

Χωρίς προσανατολισμό...


Осколки - мир и я.
Стараюсь их соединить
для того, чтобы освободиться.
Один осколок маленький
ты у меня забрала, чтобы я погиб...

Ты у меня забрала кое-что... эту любовь,
И каждое моё мгновенье - половинный образ.
Куда ни посмотрю... на своём месте всё,
а отсутствуешь лишь ты...

Ты у меня забрала кое-что... такую любовь,
И всё, к чему прикасаюсь, для меня - рана.
За одну ночь ты разрушила всё
и всё ещё не знаю, почему.

Ты у меня взяла кое-что,
тот осколок,
я без которого живу и не живу.
Я без тебя
иду наобум,
без ориентира!..

Осколки здесь жизнь,
Разорваны листы бумаги, которые я достаю,
затем их теряю.
Последний лист
от меня спрятала ты....

Ты у меня забрала кое-что... эту любовь,
И каждое моё мгновенье - половинный образ.
Куда ни посмотрю... на своём месте всё,
а отсутствуешь лишь ты...

Ты у меня забрала кое-что... такую любовь,
И всё, к чему прикасаюсь, для меня - рана.
За одну ночь ты разрушила всё
и всё ещё не знаю, почему.

Ты у меня взяла кое-что,
тот осколок,
я без которого живу и не живу.
Я без тебя
иду наобум,
без ориентира!..

Ты у меня забрала кое-что... эту любовь,
И каждое моё мгновенье - половинный образ.
Куда ни посмотрю... на своём месте всё,
а отсутствуешь лишь ты...

Ты у меня забрала кое-что... такую любовь,
И всё, к чему прикасаюсь, для меня - рана.
За одну ночь ты разрушила всё
и всё ещё не знаю, почему.

Ты у меня взяла кое-что,
тот осколок,
я без которого живу и не живу.
Я без тебя
иду наобум,
без ориентира!..

Без ориентира...

Panselinos © 27.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info