Да ли знаш?
Ξέρεις πώς είναι να περνάς
ώρες ατέλειωτες τους τοίχους να κοιτάς
Ξέρεις πώς είναι να ξυπνάς
και δίχως όνειρα τις μέρες να περνάς
να παραδίνεσαι και να σκορπίζεσαι παντού
Ξέρεις πώς είναι ν’αγαπάς
μόνο να δίνεις δίχως να ζητάς
ξέρεις πώς είναι ν’αγαπάς
σιωπή να γίνεσαι με νύχτες να μιλάς
Νύχτα να γίνεσαι και να σκορπίζεσαι παντού
Να μην υπάρχει κανείς
και να νυχτώνει νωρίς
κι ότι αγαπούσες παλιά
να μην υπάρχει τώρα πια
Ξέρεις πώς είναι ν’αγαπάς
να μη σε θέλουν κι όλο να πονάς
ξέρεις πώς είναι ν’αγαπάς
κι όλο να πνίγεσαι σε δρόμους μοναξιάς
να υποκρίνεσαι να χαραμίζεσαι παντού
Να μην υπάρχει κανείς
και να νυχτώνει νωρίς
κι ότι αγαπούσες παλιά
να μην υπάρχει τώρα πια
Да ли знаш како је проводити
бескрајне сате зурећи у зидове?
Да ли знаш како је будити се
и без снова проводити дане,
предавати се и свуда се мучити?
Да ли знаш како је волети,
само давати, а не тражити?
Да ли знаш како је волети,
стопити се с тишином, причати са ноћима,
стопити се с ноћима и свуда се мучити?
Кад никог нема
и кад се смркава прерано,
а све што си пре волела
да више не постоји?
Да ли знаш како је волети
кад те не желе и кад патиш?
Да ли знаш како је волети,
док те гуше путеви самоће,
претварати се и свуда се трудити узалуд?
Кад никог нема
и кад се смркава прерано,
а све што си пре волела
да више не постоји?
τυχερούλα © 31.10.2012