Ja jos juovun iltaisin
Κι αν μεθάω τα βραδάκια,
είναι απ’ τα πολλά μεράκια,
βρε που μου πότισες κυρά μου,
το φαρμάκι μεσ’ στη καρδιά μου,
Θέλω πια να ησυχάσεις
και τη γνώμη σου να την αλλάξεις,
γιατί εγώ πια δεν αντέχω,
τέτοια βάσανα που έχω,
Κι αν τη γνώμη μου τη κάνεις,
από `μένανε δε χάνεις,
κι έτσι φίνα θα περνούμε,
μαγικά και οι δυο θα ζούμε,
τον καιρό μας να περνούμε.
Ja jos juovun iltaisin,
johtuu monista tuskista
hei jotka juotit rouvaseni,
myrkkynä sydämeeni.
Tahdon jo sun rauhoittuvan,
ja mielipiteesi muuttavan,
koska enää en kestä,
sellaisia kärsimyksiä.
Ja kos mieleni mukaan teet,
luotani et katoa,
ja niin hienosti kuljemme,
taianomaisesti me kaksi elämme,
aikamme kuluttaen.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 09.11.2012