O ljubavi se oduvek peva
Καθόταν με τα βλέφαρα χαμηλωμένα
κι έπαιζε με τις άκρες των μαλλιών
κι η σιωπή μιλούσε για μια θλίψη
που καθόταν στην άκρη των χειλιών.
Στα βλέφαρά της έδυσεν ο ήλιος
κι η σκέψη της νυχτώθηκε μακριά
και η σφιχτή κοτσίδα της λυμένη
έπεφτε στου γυμνού της ώμου τη μεριά.
Η αγάπη τραγουδιέται πάντα
σε τόνους μελαγχολικούς.
Είναι μια μπόρα που μας θέλει νέους,
απροετοίμαστους και μοναχούς.
Sedela je sanjivog pogleda
i vrtela krajeve kose
a u tišini se osećala tuga
koja je spavala na ivici usana
Na njenim je kapcima sunce zašlo
misli su joj odlutale daleko
a čvrsto vezana kosa, sad puštena
padala je na njena gola ramena
O ljubavi se oduvek peva
tužnim tonovima
to je oluja, kojoj smo potrebni mladi
neiskusni i usamljeni..
neraidaBGD, Ivana © 15.11.2012