La Larme
Είδα χθες στον ύπνο μου να μ’ έχεις αγκαλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου μονάχα ερημιά
Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν’ αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ
Γέλαγες στον ύπνο μου, με γέμιζες φιλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου γελούσε η μοναξιά...
Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν’ αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ
Hier, dans mon sommeil, j'ai rêvé que tu m'enlaçais.
Je me suis éveillée, mais à mon côté n'était qu'un vide absolu.
Larme, qui coules sur l'oreiller,
Étourdis-moi, que je m'endorme !
Qu'allongé dans le lit, contre moi,
Je l'imagine encore une fois.
Tu riais, dans mon sommeil ; tu me couvrais de baisers.
Je me suis éveillée, mais à mon côté ne riait que la solitude.
Larme, qui coules sur l'oreiller,
Étourdis-moi, que je m'endorme !
Qu'allongé dans le lit, contre moi,
Je l'imagine encore une fois.
Ivan Lebedev, Timothée Dolidon © 25.11.2012