Perdida
Νιώθω το κλίμα να μη με σηκώνει
Ο χώρος να με πλακώνει
Στα πρώτα μας δυο λεπτά.
Νιώθω πως έχει περάσει η ώρα
καιρός για να φεύγω τώρα
Προτού να ‘ναι πια αργά
Μα σαν σηκώθηκα να φύγω
Πίσω κοίταξα για λίγο
Δάκρυσα που τότε είδα ότι πήγανε
χαμένα, χαμένα, τα δάκρυα που ξόδεψα
Αγάπη μου για σένα
Ξέρω η αγάπη μου πως κουράζει
Αφού πλέον δε σε νοιάζει
Για μας το παραμικρό
ξέρω πως όσο κι αν με πληγώνει
Ο χρόνος μου πια τελειώνει
Και δε θα σε ξαναδώ
Μα σαν σηκώθηκα να φύγω...
Eu sinto o clima para não me dar
O lugar para ser esmagado
Em nossos primeiros dois minutos.
Eu sinto que o tempo passou
tempo para eu ir agora
Antes de ser tarde demais
Mas quando eu me levantei para eu sair
Atrás eu oulhei um pouco
Eu chorei quando eu vi, que eles foram
Perdida, perdia, lágrimas passaram
Meu amor por você
Eu sei que meu amor como cansou
Desde que a maioria não se importa
Para nós o menor
Eu sei o tanto quanto você me machuca
Meu tempo acabou agora
E eu vou ver você de novo
Mas, quando me levantei para eu sair ...
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 03.12.2012