Começo a guerra
Χωρισμένοι εμείς οι δυο, θύματα του "καθώς πρέπει" καταντήσαμε τρελοί απ αυτή τη λογική, που το πάθος παραβλέπει χωρισμένοι από φίλους, που το δρόμο θα μας δείξουν απ’ ανθρώπους λογικούς που ‘καναν λογαριασμούς, και στα χρέη θα μας πνίξουν μα εγώ αρχίζω πόλεμο, στους νόμους και στα ήθη κι άμα πιαστώ αιχμάλωτη ας είμαι η παράλογη στων λογικών τα πλήθη κι απ’ την κόλαση θ’ ακούς τους γενναίους να μα βρίζουν σα ζευγάρι ατυχές μ’ ένα τέλος ευτυχές για αυτούς που μας ορίζουν μα εγώ αρχίζω πόλεμο, στους νόμους και στα ήθη κι άμα πιαστώ αιχμάλωτη ας είμαι η παράλογη στων λογικών τα πλήθη μα εγώ αρχίζω πόλεμο		Separados nós dois, vítimas de "decente" nós nos tornamos loucos por essa lógica, que a paixão que ignora Separados de seus amigos, que as ruas vão nos mostrar a partir de homens lógicos que fazem números e nas dívidas que vão nos afogar mas eu começo a guerra, as leis e costumes e se eu me inclino prisioneiro Eu deixei as ilógicas multidões e do inferno escuto tuas bravas injúrias como um casal com um final infeliz feliz para aqueles que nos definem mas eu começo a guerra, as leis e costumes e enquanto eu me inclino prisioneiro Eu deixei as ilógicas multidões mas eu começo a guerra
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 03.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info