A scratch to remember
Έφυγαν μόνα τους τα χρόνια
σαν ασυνόδευτα κορίτσια απ’ το σκοτάδι σου
Έτρεξαν να μην τα προλάβεις
μέσα σε διάφανα μπαλόνια
που μ’ ένα φύσημα φυλάκισες τα λάθη σου
μήπως τα δεις και καταλάβεις.
Πες μου ποιο πόλεμο βοηθάς;
Ποια μαχαιριά σε ψηλαφίζει;
Σε τίνος το όνειρο ξυπνάς;
Ποιος εφιάλτης σε εξορίζει;
Οι έρωτες φέρνουν πληγές
μα δε σε βλέπω να φοβάσαι.
Δεν είναι τίποτα μου λες,
μια γρατζουνιά για να θυμάσαι.
Αλλά μην ψάχνεις απαντήσεις,
κανείς δεν βρήκε όλου του κόσμου τα νοήματα.
Και τίποτα δεν περισσεύει
γι’ αυτό μην φέρεις αντιρρήσεις.
Δεν αστειεύονται της μοίρας τα αινίγματα
και όποιος χάσει κινδυνεύει.
Πες μου ποιο πόλεμο βοηθάς;
Ποια μαχαιριά σε ψηλαφίζει;
Σε τίνος το όνειρο ξυπνάς;
Ποιος εφιάλτης σε εξορίζει;
Οι έρωτες φέρνουν πληγές
μα δε σε βλέπω να φοβάσαι.
Δεν είναι τίποτα μου λες,
μια γρατζουνιά για να θυμάσαι.
The years passed by on their own,
like unescorted girls from your darkness
they ran so that you wouldn't catch them.
Inside transparent baloons
where you imprisoned your mistakes with a blow
in the hope to see them and understand.
Tell me, which war are you helping?
Which stab is feeling yu up?
In whose dream do you wake?
Which nightmare exiles you?
Loves bring scars,
but I don't see you being afraid.
"It's nothing", you tell me,
"just a scratch to remember..".
But don' search for answers,
nobody found all the meanings of the world
and nothing surpluses.
So don't raise any objections,
fate's riddles don't joke
and whoever loses is in danger.
Tell me, which war are you helping?
Which stab is feeling yu up?
In whose dream do you wake?
Which nightmare exiles you?
Loves bring scars,
but I don't see you being afraid.
"It's nothing", you tell me,
"just a scratch to remember..".
m-spyro © 04.12.2012