con precisión matemática
Η σκλήρυνση έρχεται σιγά σιγά
Στην αρχή ξεχνάς το περιβάλλον
Παίρνεις μαχαίρι και κόβεις
Τον κόσμε από πάνω σου
Φτάνεις στο κόκαλο σιγά σιγά
Μετά περνάς παχύς στρώμα
Στρώμα παχύ μονωτικού
Πάνω τον λυρισμό σου
Αντιδράς περίεργα
Μόνο σε μερικές επιθυμίες
Γίνεσαι πέτρα
Πεταμένη πάνω στο ποίημα
Έτσι αδιάβροχος και ανοξείδωτος
Παραδίνεσαι στην κατανάλωση
El endurecimiento llega poco a poco
Al principio te olvidas del entorno
Agarras un cuchillo y cortas el tratamiento
de "gente" quitándotelo de encima.
Alcanzas poco a poco el hueso.
Luego pones una capa
bien bien gruesa de aislante
sobre tu lirismo.
Reaccionas extrañamente,
sólo a determinados deseos
Te conviertes en piedra
arrojada contra el poema
Así, impermeable e inoxidable,
te entregas al consumo.
Avellinou © 10.12.2012