Ahi, povera patria mia (Fondas Ladis)
Τα πορτοκάλια απούλητα
τα μήλα πεταμένα
κι οι γέροι στα μπαλκόνια τους
σαν φύλλα μαραμένα
Αχ πατρίδα μου καημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει
Κι εμείς στην πόλη μια ζωή
υπάλληλοι κι εργάτες
να κουβαλάμε ολημερίς
τ’ αφεντικά στις πλάτες
Αχ πατρίδα μου καημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει
Κι απέξω από την πόρτα μας
οι ξένοι σούρτα φέρτα
το αίμα τον ιδρώτα μας
να πίνουνε αβέρτα
Αχ πατρίδα μου καημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει
Le arance invendute
la frutta buttata via
i vecchi sui loro balconi
come foglie appassite
Ahi, povera patria mia
che maledizione ti ha colto
E noi da una vita in città
impiegati ed operai
a portare tutto il giorno
i padroni sulle spalle
Ahi, povera patria mia
che maledizione ti ha colto
E fuori dalla nostra porta
un via vai di stranieri
a succhiare in faccia a tutti
il nostro sangue ed il sudore
Ahi, povera patria mia
che maledizione ti ha colto
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 23.12.2012